چاپ

تاج پرس/یزد
پختن آش اسفندی است که ریشه در تاریخ باستان این منطقه داشته و پس از قرن ها به ما رسیده است..بین چله بزرگ و کوچک که هشت روز است ،چارچار نام دارد که سرما به اوج خود می رسد به سرمای پیره زن کش معروف است.مردم این مناطق معتقد بودند با پایان یافتن چله ی کوچک که پایان بهمن ماه است زمین نفس می کشد ، گرما برزمین‌ حاکم می شود و زنده شدن طبیعت و سرسبزی و باروری را در پی خواهد داشت که باید این رخداد طبیعت را جشن گرفت..در حقیقت جشن شکرگزاری از نعمات خداوند است.آش اسفند بسیار مقوی و باعث افزایش نیروی بدنی می‌گردد.این آش در جای جای این مناطق نام های مختلفی دارد مثل: آش اسفندی.. .آش دنگورو.. آش پیره زن. .. .آش هفت دانه و آش مغولو
در برخی از همین مناطق که کوهستانی هم هست در آن شب آتشی هم برپا می کنند، و از روی آن می پرند تا قضا و بلا را بدر کنند.در برخی دیگر مناطق سه آتش در سه شب متوالی می افروزند واعتقاد دارند باید وسایل آرایش پیره زن را هم فراهم کنند تا به خوبی و خوشی راهش را بگیرد و برود و سرما تمام‌شود.
مواد لازم برای این آش :
جو پوست کنده
نخود
عدس
لوبیا
خورو
چغندر
سیرابی
پاچه گوسفند
قورمه
گوجه باغی خشک
پره زردآلو
پیاز
روغن
نمک
زردچوبه
همراه با چاشنی
رب انار یا سرکه

نویسنده : فلور یزدانی