بارش سنگین برف، بهانه‌ای شد تا راهی شهر تفت شوم، شهری که با باغهای انار خود شهره است، شهری که آیین روز عاشورا و بخصوص مراسم نخل برداری آن زبانزد خاص و عام در کشور است.

شهری مستفر در جنوب غربی استان در دامنه شیرکوه بعنوان بلندترین قله استان، منطقه‌ای که در همه فصول، میهمان گردشگران و مسافران در سراسر استان و حتی کشور است، در تابستانها مردم راهی چشمه تامهر، دره گاهان، سانیج، اسلامیه، دهبالا و طرزجان آن میشوند.

شهری که در فصل زمستان هم خالی از رحمت الهی و نعمت های خدادادی نیست و شهروندان استان یزد در زمان بارش برف، راهی تنها پیست اسکی استان در دهستان سخوید این شهرستان میشوند و هر چند این پیست غیر استاندارد بوده و از سوی مسوولان توصیه به نرفتن شده اما همچنان مردم در آن تجمع می کنند و از هوا و برف دلپذیر آن بهرمند می شوند.

پس از یک بارش سنگین برف، راهی این شهر شدم؛، قبل از ورود به شهر برف سنگینی در محور یزد به تفت باریده بود و مشخص بود که قطعا شهر و روستاهای تفت مملو از برف است.

وقتی وارد شهر شدم آنچه می دیدم جز زیبایی نبود آن هم در دل کویری که اذهان مردمان دیگر نقاط را در مورد آن به چالش می کشد و با نام استان یزد به یاد کویر و خشکسالی می افتند.

بارش برف بر روی درختان کاج در دو سوی خیابان اصلی شهر و همچنین درختان انار بدون برگ در آن سوی رودخانه خشک تفت، چهره زیبا و کم نظیری به شهر داده بود؛ گویا درختان انار، جای خود را به درختان پنبه! داده بودند؛ جا خوش کردن برف ها بر روی شاخه های درختان انار باغات چهره ای متفاوت به شهر داده بود.

از شهر تفت خارج و راهی روستای اسلامیه (فراشا و به زبان محلی خراشه) شدم، کوهای اطراف این مسیر نیز انباشته از برف بود و آن چنان زیبا شده بود که نظر هر تازه واردی را به خود جلب می کرد بخصوص آنکه سالها بود یزد و تفت این چنین بارش برفی را به خود ندیده بود.

کم‌کم که به روستای خوش آب و هوای اسلامیه نزدیک شدم، کوی زیبا و بی‌نظیر "عقابکوه" در میان مه و ابرهای پایین آمده از آسمان، نمایان شد؛ کوهی زیبا که یک نعمت خدادادی است و دست بشر در خلقت آن هیچ دخالتی نداشته است.

این کوه، همچون عقابی است که بر روی 2 پای خود نشسته، سینه را به جلو داده و با ابهت و غرور به اطراف نگاه می کند، کوهی که خلقت طبیعی خداوند بزرگ است و انسان در آن تراشیدن آن به شکل عقاب هیچ نقشی ندارد.

روستای اسلامیه و محوطه اطراف عقابکوه انباشته از برف بود و پلاک اغلب خودروهایی که در اینجا و این مسیر در حال تردد بودند پلاک شهر یزد بود، روزی که بعلت شدت برف، مدارس و ادارات استان تعطیل شده بود و شهروندان استان یزد فرصتی برای دیدن برف و استفاده از زیبایی های آن در شهر تفت پیدا کرده بودند.

کمی آن طرف تر به سمت دهستان علی آباد حرکت کردیم که یک تابلو زیبای آبی رنگ توجهم را جلب کرد که روی آن نوشته بود " علی آبادم برا خودش شهریه"!

در راه برگشت داشتم به این فکر می کردم که اگر همه ساله فقط یکبار این برف می بارید تا چه میزان حال و هوای شهر و استان را عوض می کرد و تا چه میزان در روحیه مردمان سخت کشور کویر خشک و کم آب استان یزد موثر بود.

استانی که سالهاست با خشکسالی و کم آبی دست و پنجه نرم می کند و با یک بارش مختصر باران و برف به هیجان می آید و مردمان کویرنشین یزدی را شاد و خرسند می کند.

تفت در 20 کیلومتری شهر یزد در دامنه شیرکوه واقع شده و اصلی ترین منطقه ییلاقی استان یزد به شمار می رود.

شهری مستفر در جنوب غربی استان در دامنه شیرکوه بعنوان بلندترین قله استان، منطقه‌ای که در همه فصول، میهمان گردشگران و مسافران در سراسر استان و حتی کشور است، در تابستانها مردم راهی چشمه تامهر، دره گاهان، سانیج، اسلامیه، دهبالا و طرزجان آن میشوند.

شهری که در فصل زمستان هم خالی از رحمت الهی و نعمت های خدادادی نیست و شهروندان استان یزد در زمان بارش برف، راهی تنها پیست اسکی استان در دهستان سخوید این شهرستان میشوند و هر چند این پیست غیر استاندارد بوده و از سوی مسوولان توصیه به نرفتن شده اما همچنان مردم در آن تجمع می کنند و از هوا و برف دلپذیر آن بهرمند می شوند.پس از یک بارش سنگین برف، راهی این شهر شدم؛، قبل از ورود به شهر برف سنگینی در محور یزد به تفت باریده بود و مشخص بود که قطعا شهر و روستاهای تفت مملو از برف است.