چاپ

فرهنگ و اقتصاد رابطه‌ای دوسویه و متأثر از یکدیگر دارند، در این بین اقتصاد فرهنگ، به بسترهای اقتصادی یک مقولۀ فرهنگی پرداخته و متناسب با اهداف فرهنگی و تحلیل‌های اقتصادی، به تخصیص بهینۀ منابع به تولید و توزیع کالاها و خدمات فرهنگی و تحلیل‌های اقتصادی، به تخصیص بهینۀ منابع به تولید و توزیع کالاها و خدمات فرهنگی می‌پردازد. آنچه مهم است، به‌کارگیری راهبردهای متناسب، کارآمد و مقتضی است که باید باتوجه‌به نقاط قوت و ضعف و فرصت‌ها و تهدیدات تنظیم و اجرا گشته تا رونق اقتصاد فرهنگ و ثمرات متعددش را به دنبال داشته باشد. لذا این تحقیق با هدف بررسی راهبردهای مؤثر بر تقویت ساختار اقتصاد فرهنگ ایران به روش کیفی از نوع پدیدارشناسی انجام شد که نمونه‌گیری هدفمند با تنوع حداکثری و مصاحبۀ عمیق تا رسیدن به حدّ اشباع اطلاعات یعنی 20 نفر انجام شد. افراد از بین صاحب‌نظران و عوامل باتجربه علمی یا عملی در حوزه‌های گوناگون اقتصاد فرهنگ، از اصفهان، تهران و قم انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل براساس روش استویک-کولایزی-کن انجام شد. کدگذاری با استخراج 448 مفهوم معنادار آغاز و طی چهار سطح در 16 مضمون اصلی خلاصه و طبقه‌بندی و به توصیفی مرکب از پدیده پرداخته شد. یافته‌ها عبارتند از: «تدوین سیاست‌های کارآمد»، «گفتمان‌سازی»، «بهبود فضای کسب‌وکار فرهنگی»، «اصلاح قوانین حق مالکیت و تعهدات اجرایی»، «مداخلۀ قاعده‌مند دولت و واگذاری به بخش خصوصی»، «قاعده‌مند شدن حمایت‌های کارشناسی‌شده»، «ایجاد پایگاه داده‌های دقیق»، «ایجاد نهاد متولی و به‌کارگیری مدیران کارآمد»، «شریان‌سازی سالم اقتصادی و شکل‌گیری بازار»، «بهره‌گیری از ظرفیت‌های متنوع داخلی»، «برندسازی شبکه‌ای»، «شبکه‌سازی سالم تولید و توزیع»، «راه‌اندازی کسب‌وکارهای کوچک»، «نظارت کارآمد»، «فراهم‌آوردن زیرساخت»، «ایجاد شهرهای خلاق»