اما «محمدرضا عارف» کیست و چه سوابق عملی و اجرایی دارد؟ شخصی که در گمانه‌زنی‌های پیش و پس از انتخابات ریاست جمهوری، نامی از او در لیست کابینه دولت چهاردهم برده نشده بود.

زندگی شخصی

محمدرضا عارف در سال 1330 در خانواده‌ای مذهبی در یزد به دنیا آمد. پدرش حاج‌میرزا احمد عارف از بازاریان سرشناس یزد بوده است. عارف از کودکی در ریاضی موفق بود، گفته می‌شود در پنج سالگی به حساب سیاق تسلط داشته و در سال 1348 در مسابقات کشوری ریاضی در رامسر رتبهٔ نخست کشوری را به دست آورده است. در کنکور سراسری ریاضی 1349 رتبهٔ دوم کشوری را کسب کرد و در رشته مهندسی برق در دانشکدهٔ فنی دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.

عارف در قبل از انقلاب در زمینهٔ برگزاری جلسات مذهبی در دوران دانشجویی در دانشگاه تهران نقش داشته است.

وی در سال 1354 با معدل 3٫91 از 4 فارغ‌التحصیل شد و در همین سال با استفاده از بورس تحصیلی دانشگاه صنعتی اصفهان به آمریکا رفت.

در سال 1355 مدرک کارشناسی ارشد و در سال 1359 مدرک دکترای خود را در رشتهٔ برق مخابرات با معدل چهار از چهار به سرپرستی تامس ام. کاور از دانشگاه استنفورد گرفت.

سوابق اجرایی

محمدرضا عارف سابقه نمایندگی تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس و رئیس فراکسیون امید در دوره دهم مجلس شورای اسلامی و عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی را در کارنامه خود دارد.

عارف در آن دوره از انتخابات مجلس شورای اسلامی، سرلیست فهرست سی نفرهٔ «ائتلاف فراگیر اصلاح طلبان؛ گام دوم» در تهران بود و توانست با کسب 1٬608٬926 رأی وارد مجلس دهم شود.

محمدرضا عارف همچنین در 1376 با انتخاب سیدمحمد خاتمی به عنوان سی و ششمین وزیر پست، تلگراف و تلفن به کابینه دولت هفتم راه یافت و در سال 1379 به‌عنوان اولین رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و معاون رئیس‌جمهور منصوب شد. در دولت دوم اصلاحات نیز سمت معاون اول رئیس‌جمهور ایران را تا سال 1384 برعهده داشت.

وی در انتخابات ریاست جمهوری 1392 ایران با شعار «معیشت، منزلت و عقلانیت» کاندید و تأیید صلاحیت شد؛ اما پس از یک ماه مبارزه انتخاباتی و پس از دریافت نامه‌ای از سیدمحمد خاتمی، چهار روز پیش از رأی‌گیری از شرکت در انتخابات ریاست جمهوری ایران انصراف داد.

گفتنی است پس از پیروزی حسن روحانی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، وی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات را به محمدرضا عارف پیشنهاد کرد، اما عارف هیچ‌یک را نپذیرفت.

عارف همچنین بیست و هفتمین رئیس دانشگاه تهران (23 آذر 1373 – 12 شهریور 1376) بود.

وی هم‌اکنون با حکم رهبر معظم انقلاب عضو پیوستهٔ فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و از 25 اسفند 1381 عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است.