بزرگنمایی:
بنیانگذار و اولین رییس دانشگاه یزد با نگارش نامه‌ای سرگشاده خطاب به همشهر‌ی‌ها و مسئولان استان یزد، با گلایه‌مندی از اصرار شهرداری یزد به عبور دادن بزرگراهی از میان زمینهای دانشگاه، از تمام کسانی که با تصمیمات نسنجیده مشکلاتی برای دانشگاه ایجاد کرده‌اند خواست که مصالحِ ملّی و پایدار را بر منافعِ محدود و موقت ترجیح دهند.
تاج پرس/یزد
همشهریان شریف و مسئولان محترم استان یزد پیش از انکه به انگیزۀ خود از نگارشِ این سطور بپردازم، بایسته می‌دانم به سوابق و خاطراتی که از تأسیس و راه‌اندازی دانشگاه یزد دارم و نقش و اهمّیّت دانشگاه برای جامعه و وظایف متقابل جامعه و دانشگاه، که بی‌پیوند با هدف اصلی بنده از تحریر و تقریرِ این دلنوشته نیست، اشارتی کنم.
چنان‌که خوانندگان محترم کم‌و‌بیش می‌دانند، مدّتها پیش از تأسیس دانشگاه یزد در سال 1367، مسئولانِ استان به دنبال اخذ مجوّز تأسیسِ دانشگاهی جامع در یزد بودند؛ توفیقی که بسیاری از استانهای کشور، از جمله استانهای مجاور سالها قبل بدان دست یافته بودند؛ تا اینکه با همدلی و همبستگیِ جمعی از مسئولان استان و یزدی‌تبارانِ دست اندر کار در وزارت علوم و واگذاری زمینی مناسب برای دانشگاه، این آرزوی دیرین محقّق شد و کلنگِ احداثِ دانشگاه یزد، به فرخندگی بر زمین خورد. با پیوستن مردم شریف و فرهنگ‌دوست یزد به جمعِ حامیان و علاقه‌مندان دانشگاه، این همکاری بیش از گذشته تقویت شد. برای نمونه، مالکانِ قطعه زمینهایی که در میان زمینهای واگذاری‌شده قرار داشت، با سخاوتمندی و گشاده‌دستی و بدون چشمداشت، آن زمینها را به دانشگاه واگذار کردند. همچنین ساختمانِ سابق حزب جمهوری اسلامی در بهترین نقطۀ یزد به همت آیت‌اللّه ناصری، امام جمعۀ وقت شهرکرد، با قیمت مناسب به دانشگاه یزد فروخته شد. سپاه پاسداران یزد ساختمان مذکور را بدون عذر و بهانه تخلیه کرد و به دانشگاه تحویل داد. زان سو، انجمن زردشتیان یزد با واگذاری زمینهایی به دانشگاه، کمک کردند تا ساختمانهایی در دانشگاه احداث شود. خانوادۀ رسولیان و برادرانِ مُرتاض خانۀ پدری خود را به دانشگاه یزد بخشیدند؛ استانداری یزد، ارگِ سابق استانداری را به مدّت ده سال به دانشگاه یزد تفویض کرد؛ خانوادۀ زنده‌یاد دکتر علی‌اکبر سیاسی، کتابخانۀ ارزشمند آن مرحوم را با پایمردی و همّت والای «ایرج افشار»، ایران‌شناسِ شهیر یزدی‌تبار، به دانشگاه اهدا کردند و بسیاری از حامیان و خیّران یزدی با یاریهای بی‌دریغ و کمکهای مؤثّر خود، در توسعه و پیشرفت این مرکز علمی- فرهنگی همّت گماشتند.
با دعوت از دانشجویان و دانش‌آموختگان مستعدّ یزدی از دانشگاههای معتبر و پیوستن آنها به جرگۀ اعضای هیأت علمی، و به یاری گرفتن بسیاری از اعضای هیأت علمیِ یزدی‌تبارِ شاغل در دانشگاههای معتبر کشور، همچنین بهره بردن از کارکنان و کارمندان توانمند و دلسوز که بیشترِ آنان از استان یزد انتخاب شدند، دانشگاه یزد توانست در اندک مدّتی گوی سبقت را از برخی دانشگاههای باسابقۀ کشور برباید و در ردیفِ ده دانشگاه معتبر کشور درآید. با گذرِ ایّام، این دانشگاه در سطح بین‌المللی نیز جایگاه شایسته‌ای یافت؛ چندان‌که اکنون با برخی از دانشگاههای شناخته و مشهورِ جهان، به طُرُق مختلف، تبادلات و تعاملات علمی دارد؛ همچنین چند تن از استادانِ دانشگاه یزد در زمرۀ سرآمدان علمی هستند و جوایز معتبرِ فراملّی گرفته‌اند.
دانشگاه یزد خوشبختانه توانسته است علاوه بر انجام وظایف علمی- آموزشی و فرهنگی – اجتماعی، انتظارات بجا و برحقِّ مردم شریف و بخشهای دولتی و ارگانهای خصوصی را در جهت رسیدن یا نزدیک شدن به منافع ملّی و اهدافِ جمعی بخوبی برآورده سازد. در این خصوص، به پاره‌ای از خدمات ارزشمندی که دانشگاه یزد در طول عمر نسبتاً کوتاه خود به استان و مردم شریف استان عرضه داشته است، به‌اختصار اشاره می‌شود:
دانشگاه امکان حضور قریب به پانصد تن از بهترین دانش‌آموختگان دانشگاههای معتبر داخلی و خارجی را با مدرک دکتری به‌عنوان اعضای هیأت علمی فراهم کرده است. زمینه‌سازی برای اجتماع این گروهِ علمی و متمرکز کردنِ تواناییها و پتانسیلهای فزاینده و روبه رشد در یک شهر، از جانب هیچ دستگاه و سازمانی، جز دانشگاه مقدور و میسّر نیست. بدیهی است خدماتِ این انسانهای دانشی و متخصّص، منحصر به وظایف اصلی آنها که آموزش و پژوهش و تربیت نیروی انسانی برای حال و آ…
يکشنبه ۲۳ خرداد ۱۴۰۰ - ۱۸:۳۲:۰۳
۳۷۰ بازدید
منبع: خبرنگار : فرخنده تاج آبادی