بزرگنمایی:

تاج پرس

 توسط علیرضاتاج آبادی،21آبان ماه،

یکی از مهم ترین سازمان هایی که در ارتباط با حقوق کار تشکیل و تاسیس شده است ، سازمان بین المللی کار به عنوان مرجع و نهادی تخصصی می باشد که از جمله مهم ترین اهداف تاسیس سازمان بین المللی کار می توان به اتخاذ تدابیر هماهنگ و شایسته در جهت رفع احتیاجات و نیازهای کارگران به عنوان قشر عظیمی از جامعه اشاره نمود که از طریق مشارکت و اشتراک مساعی سه جانبه دولت ها ، تشکل های کارگری و کارفرمایی محقق می شود .  سازمان بین المللی کار در حال حاضر به عنوان یک سازمان تخصصی در زمینه حقوق کار به سازمان ملل متحد وابسته است که به اختصار تحت عنوان ( ILO ) نیز مورد شناسایی قرار گرفته است و با توجه به عضویت ایران در سازمان بین المللی کار ، می توان این سازمان را واجد نقشی برجسته در نظام حقوق کار ایران تلقی نمود . به همین مناسبت ، در ادامه این مقاله قصد داریم به بررسی این سوال بپردازیم که سازمان بین المللی کار چیست و چه ساختار و ارکانی دارد ، که برای پاسخ به این سوالات ، ابتدا تاسیس سازمان بین المللی کار را مورد بررسی قرار داده و سپس ارکان سازمان بین المللی کار را به اختصار بررسی خواهیم نمود .

تأسیس سازمان بین المللی کار

بعد از پایان یافتن جنگ جهانی اول در سال 1919 میلادی ، سازمان بین المللی کار ( International Labour Organization ) به موجب کنفرانس صلح ورسای تشکیل گردید . به عقیده صاحب نظران تشکیل و تاسیس سازمان بین المللی کار در آن زمان متأثر از اندیشه های مکتب سوسیالیسم بوده که در اتحاد جماهیر شوروی سابق ( روسیه ) جریان داشت و به موجب آن ، کارگران و افراد زحمت کش در جامعه همچون سرمایه داران اقتصادی ، به عنوان اعضای اصلی و پر شمار جامعه مورد توجه قرار گرفتند . بنابراین ، اساسنامه سازمان بین المللی کار در سال 1919 میلادی توسط کمیسیون کار متشکل از نمایندگان 9 کشور بلژیک ، کوبا ، چکسلواکی ، فرانسه ، ایتالیا ، ژاپن ، بریتانیا و ایالات متحده امریکا تدوین شد و در قالب فصل هشتم معاهده صلح ورسای به تصویب رسید که این سازمان از آغاز تا کنون با تامین اصل سه جانبه گرایی در حقوق کار ، یعنی عضویت نمایندگان دولت ها به علاوه کارگران و کارفرمایان برای رسیدن به اهداف خود در تلاش است و کشور ایران نیز از نخستین سال های تاسیس سازمان مذکور به عضویت آن در آمده است .